Am Gün dogarken her sabah Em Bir kiz geçer kapimdan Dm Köseyi dönüp kaybolur E Basi önde yorgunca Am Fabrikada tütn sarar Em Sanki kendi içer gibi Dm Sararkende hayal kurar E Bütün insanlar gibi Am Bir evi olsun ister Em Birde içmeyen kocasi Dm Tanri ne verirse geçinir gider E Yeter ki mutlu olsun yuvasi Am Disarida yagmur baslar Em Yüreginde derin sizi Dm Gözlerinden yaslar akar E Aglar fabrika kizi Am Oysa yataginda bile Em Bir gün huzur göremez Dm Ihtiyar anasi gibi E Kadinligini bilemez Am Makinalar diken gibi Em Batar her gün kalbine Dm Yün örecek elleri E Her gün ekmek derdinde